De leukste en meest leerzame Bikkeltrainingen zijn de trainingen die ik op scholen mag geven. Vaak zie je bepaalde groepsprocessen waar ik mijn trainingen dan ook op aanpas. Zo was ik laatst op een school aan het werk waar ik duidelijk merkte dat er bepaalde thema’s speelden. Onzeker zijn, faalangst (daar was ik voor gevraagd) maar ook hoe ziet een ander mij, omgangsvormen, hoe vraag je iets aardig, eerst even nadenken en dan pas praten en als laatste geheel, niet onbelangrijk, wees aardig voor elkaar.
Een drukke groep die totaal niet stil kon zitten. Een reden om de training iets aan te passen aan de behoefte van die groep. Dit heb ik gedaan met behulp van het boek ‘Geluk voor kinderen’ van Leo Bormans met illustraties van Sebastiaan van Doninck. Een mooi boek met sterke verhalen en mooie tekeningen, waarin verteld wordt over karaktereigenschappen van vogels en de tien sleutels van geluk. De kinderen herkenden zichzelf hier meteen in. Het boek maakt duidelijk dat je mag zijn wie je bent. Ik vertel hierbij dat sommige gedachten niet handig zijn en leg uit hoe je die om kan zetten naar ‘Bikkelgedachten’. De kinderen hebben veelal dezelfde gevoelens. Dat wordt duidelijk als we erover praten en het huiswerk bespreken.
Ik geef de kinderen het huiswerk mee wat in het boek ‘Koele Bikkels’ staat beschreven. Op deze manier wordt alles behandeld en wordt er niets overgeslagen. Creatieve opdrachten zijn voor mij heel belangrijk tijdens deze trainingen. Hierdoor kan ik de kinderen en de groep als geheel goed observeren. Bijvoorbeeld: ‘durven ze vragen te stellen?’ oftewel, hoe zijn de omgangsvormen. Tijdens de eerste les stel ik de hulpvraag vast. Zo kan het zijn dat het Bikkelboek wel behandeld word maar in een andere volgorde. Voor mij is de trainershandleiding een houvast. Heb ik wel alles behandeld? Is het duidelijk voor iedereen?
Op deze school heb ik tijdens de laatste les de kinderen zichzelf laten presenteren met als thema ‘kijk, dit ben ik’. Kinderen vertellen over zichzelf, bijvoorbeeld: “Ik ben aan deze training begonnen, omdat… ik heb geleerd… mijn doel was… mijn Bikkelgedachte is….mijn Piepmiepgedachten zijn…” Super leuk vonden ze het en natuurlijk spannend waardoor de gevoelsthermometer meteen gebruikt kon worden. Eigenlijk hebben we dus vier weken aan deze opdracht gewerkt en in plaats van het examen dat in het boek staat hebben ze deze presentatie gegeven. Alle ouders kwamen zodat het een echt officieel tintje kreeg. Ik merk dat kinderen de behoefte hebben om gehoord te worden en op deze manier gebeurt dat ook. De kinderen waren tevreden. Ja, je hebt wel wat overwonnen als je een presentatie geeft. Ook kon ik de ouders meteen iets vertellen over ze zelf verder kunnen. Nu moeten de ouders het over gaan nemen, dus met wat tips en trucs gingen ook zij tevreden naar huis. Kortom, een prachtige training met een beetje van de Bikkeltraining en een beetje van mij.
Dia Koorn
Den(k) Helder Kindercoaching